ครั้งหนึ่ง นัสรูดินมีความคิดจะปลูกบ้านหลังใหม่ เขาอยากได้บ้านสองชั้น เพราะบ้านสองชั้นดูแล้วรู้สึกว่าเป็นบ้าน ส่วนบ้านชั้นเดียวดูหดหู่ชอบกล
เมื่อ สร้างบ้านเสร็จ เมียบ่นว่า "นอกจากต้องเสียค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างมากกว่าปกติแล้ว ยังต้องดูแลรักษาทำความสะอาดมากขึ้นอีกเท่าตัว เสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา"
นัสรูดินจึงประกาศขายบ้านชั้นบน
มีชายคนหนึ่งตกลงซื้อ เพราะมีความเห็นว่าเขาทำงานใหญ่โต ต้องอยู่สูงกว่าคนอื่น
ทั้งสองครอบครัวอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมานานช้า
อยู่ มาวันหนึ่งนัสรูดินมีเหตุต้องย้ายบ้านไปต่างเมืองภายในเดือนนั้น จะหาคนเช่าก็ยุ่งยากใจ จะขายก็คงขายได้ แต่ใครจะซื้อเร็วอย่างที่คิดเล่า
มีทางหนึ่งคือให้ชายที่อยู่ชั้นบนซื้อบ้านชั้นล่าง
วันรุ่งขึ้น จึงเห็นนัสรูดินนั่งคุยกับชายผู้นั้น ทั้งสองคุยเรื่องเงินเดือนขึ้น ค่าครองชีพสูงขึ้น เรื่องดินฟ้าอากาศ และการเมือง
ในที่สุด นัสรูดินบอกชายผู้นั้นว่า เขาจะย้ายไปอยู่ที่เมืองอื่น
"แล้วบ้านนี้จะทำอย่างไรล่ะ" ชายนั้นถาม
"คือว่า จะขายเสียคงดีกว่า" นัสรูดินตอบ
"แหม ข้ายังไม่อยากซื้อเสียด้วย อยู่ข้างบนก็สบายดีอยู่แล้ว"
"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าสนใจข้าก็จะคิดราคาพิเศษ เอาเพียงสองแสนเท่านั้น" นัสรูดินกล่าวต่อ
"ยังหรอก ข้าสบายดีแล้ว"
"งั้นข้าต้องหาคนซื้อบ้านให้ได้" นัสรูดินพูดแล้วก็ลากลับ
สัปดาห์ต่อมา นัสรูดินไปชั้นบนอีก ตอนหนึ่งสองคนคุยกันว่า
"ท่านยังหาคนซื้อบ้านไม่ได้อีกหรือ" ชายผู้นั้นถาม
"ยังเลย แต่ข้าต้องขายให้ได้ ท่านไม่สนบ้างหรือ"
"ไม่หรอก ข้าอยู่ข้างบนสบายดีแล้ว ข้าชอบอยู่เหนือคนท่านก็รู้" ชายนั้นตอบ
"ท่านแน่ใจหรือว่าจะไม่ซื้อบ้าน" นัสรูดินถาม
"แน่ใจ" ชายนั้นตอบด้วยท่าทางร่าเริง
วันรุ่งขึ้น มีคนงานสิบกว่าคน บ้างแบกจอบ ถือค้อน คอนชะแลงเดินมาที่บ้านนัสรูดิน มันเป็นวันเสาร์ ชายผู้นั้นไม่ไปทำงาน
"ท่าพาคนมาทำไมนี่" เขาถามนัสรูดิน
"ท่านไม่อยากได้บ้านชั้นล่างนี่ ข้าก็จะรื้อทิ้งแล้ว" นัสรูดินตอบ
"รื้อทิ้ง" ชายนั้นอุทานด้วยความไม่เชื่อนัก ท่าทางหวาดวิตก
"ใช่" นัสรูดินตอบ "ท่านก็รู้แล้วว่า ข้าจะย้ายไปอยู่ที่อื่น เลยไม่อยากเก็บชั้นล่างนี่ไว้ ท่านไม่สนก็ตามใจ"
"รื้อชั้นล่าง" เขาอุทานอีก
"ใช่" นัสรูดินรับคำ "จะสั่งให้คนงานรื้อเดี๋ยวนี้" นัสรูดินสำทับ
"งั้นข้าขอซื้อ" ชายผู้นั้นพูด "ข้าจะไปเบิกเงินสองแสนบาทวันจันทร์นี้เลย"
นัสรูดินได้ที่จึงกล่าวว่า "อะไร ๆ ก็ขึ้นราคา ข้าคิดว่าวันจันทร์บ้านนี้เป็นสองแสนห้าเท่านั้น"
เมื่อ สร้างบ้านเสร็จ เมียบ่นว่า "นอกจากต้องเสียค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างมากกว่าปกติแล้ว ยังต้องดูแลรักษาทำความสะอาดมากขึ้นอีกเท่าตัว เสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา"
นัสรูดินจึงประกาศขายบ้านชั้นบน
มีชายคนหนึ่งตกลงซื้อ เพราะมีความเห็นว่าเขาทำงานใหญ่โต ต้องอยู่สูงกว่าคนอื่น
ทั้งสองครอบครัวอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมานานช้า
อยู่ มาวันหนึ่งนัสรูดินมีเหตุต้องย้ายบ้านไปต่างเมืองภายในเดือนนั้น จะหาคนเช่าก็ยุ่งยากใจ จะขายก็คงขายได้ แต่ใครจะซื้อเร็วอย่างที่คิดเล่า
มีทางหนึ่งคือให้ชายที่อยู่ชั้นบนซื้อบ้านชั้นล่าง
วันรุ่งขึ้น จึงเห็นนัสรูดินนั่งคุยกับชายผู้นั้น ทั้งสองคุยเรื่องเงินเดือนขึ้น ค่าครองชีพสูงขึ้น เรื่องดินฟ้าอากาศ และการเมือง
ในที่สุด นัสรูดินบอกชายผู้นั้นว่า เขาจะย้ายไปอยู่ที่เมืองอื่น
"แล้วบ้านนี้จะทำอย่างไรล่ะ" ชายนั้นถาม
"คือว่า จะขายเสียคงดีกว่า" นัสรูดินตอบ
"แหม ข้ายังไม่อยากซื้อเสียด้วย อยู่ข้างบนก็สบายดีอยู่แล้ว"
"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าสนใจข้าก็จะคิดราคาพิเศษ เอาเพียงสองแสนเท่านั้น" นัสรูดินกล่าวต่อ
"ยังหรอก ข้าสบายดีแล้ว"
"งั้นข้าต้องหาคนซื้อบ้านให้ได้" นัสรูดินพูดแล้วก็ลากลับ
สัปดาห์ต่อมา นัสรูดินไปชั้นบนอีก ตอนหนึ่งสองคนคุยกันว่า
"ท่านยังหาคนซื้อบ้านไม่ได้อีกหรือ" ชายผู้นั้นถาม
"ยังเลย แต่ข้าต้องขายให้ได้ ท่านไม่สนบ้างหรือ"
"ไม่หรอก ข้าอยู่ข้างบนสบายดีแล้ว ข้าชอบอยู่เหนือคนท่านก็รู้" ชายนั้นตอบ
"ท่านแน่ใจหรือว่าจะไม่ซื้อบ้าน" นัสรูดินถาม
"แน่ใจ" ชายนั้นตอบด้วยท่าทางร่าเริง
วันรุ่งขึ้น มีคนงานสิบกว่าคน บ้างแบกจอบ ถือค้อน คอนชะแลงเดินมาที่บ้านนัสรูดิน มันเป็นวันเสาร์ ชายผู้นั้นไม่ไปทำงาน
"ท่าพาคนมาทำไมนี่" เขาถามนัสรูดิน
"ท่านไม่อยากได้บ้านชั้นล่างนี่ ข้าก็จะรื้อทิ้งแล้ว" นัสรูดินตอบ
"รื้อทิ้ง" ชายนั้นอุทานด้วยความไม่เชื่อนัก ท่าทางหวาดวิตก
"ใช่" นัสรูดินตอบ "ท่านก็รู้แล้วว่า ข้าจะย้ายไปอยู่ที่อื่น เลยไม่อยากเก็บชั้นล่างนี่ไว้ ท่านไม่สนก็ตามใจ"
"รื้อชั้นล่าง" เขาอุทานอีก
"ใช่" นัสรูดินรับคำ "จะสั่งให้คนงานรื้อเดี๋ยวนี้" นัสรูดินสำทับ
"งั้นข้าขอซื้อ" ชายผู้นั้นพูด "ข้าจะไปเบิกเงินสองแสนบาทวันจันทร์นี้เลย"
นัสรูดินได้ที่จึงกล่าวว่า "อะไร ๆ ก็ขึ้นราคา ข้าคิดว่าวันจันทร์บ้านนี้เป็นสองแสนห้าเท่านั้น"