วันหนึ่งชายคนหนึ่งมาหานัสรูดินที่บ้านพูด ว่า “ท่านเป็นคนเฉลียวฉลาดมากมาก โปรดช่วยเหลือข้าด้วยเถอะ บ้านของข้าคับแคบมาก ในบ้านข้ามีภรรยาลูก ๆ หลายคน พ่อข้าแล้วก็แม่ เราไม่มี สุขเลย”
“เจ้ามีแกะไหมล่ะ” นัสรูดินถาม
“ไม่มี” ชายผู้นั้นตอบ
“ไปซื้อมาเลี้ยงตัวหนึ่งซี” นัสรูดินให้ความเห็น “แล้วก็เลี้ยงเอาไว้ในบ้านนั่นแหละ”
“แต่ว่า” ชายนั้นท้วง “นั่นจะทำให้บ้านเลวลงอีก ไม่ดีแน่”
“เจ้าอยากให้ข้าช่วยเจ้าหรือไม่ล่ะ” นัสรูดินถาม
“ให้ช่วยซิ”
“งั้นไปซื้อแกะมาตัวหนึ่ง”
สัปดาห์หนึ่งต่อมา ชายคนนั้นมาหานัสรูดินอีก นัสรูดินถามว่า “เจ้าซื้อแกะแล้วใช่ไหม”
“ซื้อแล้ว” ชายนั้นตอบ
“ตอนนี้เจ้ามีความสุขขึ้นไหม”
“เราไม่มีความสุข บ้านยิ่งแออัดมากขึ้นกว่าก่อน รู้สึกว่าจะแย่ลง”
“งั้นไปซื้อแม่ไก่อีก 6 ตัว เลี้ยงไว้ในบ้าน” นัสรูดินตอบและปิดประตูบ้านปัง สัปดาห์ต่อมา เขาพบชายผู้นั้นเป็นหนที่สาม
ชายนั้นบอกว่า “เดี๋ยวนี้บ้านของเราแย่ยิ่งกว่าเดิมมาก”
นัสรูดินพูดว่า “ไปซื้อแพะ แล้วเลี้ยงไว้ในบ้านเจ้าอีกตัว”
อีกสัปดาห์ต่อมา ชายผู้นั้นบอกว่า “ตอนนี้ภายในบ้านของเราเดือดร้อนเพราะพวกนั้น สัตว์สี่ตีนสัตว์ปีก ชุลมุนไปหมด”
“ดีแล้ว” นัสรูดินตอบ “คราวนี้กลับไปแล้วขายแกะเสียนะ”
สัปดาห์ต่อมาชายผู้นั้นมาหานัสรูดินและพูดว่า “ตอนนี้ภายในบ้านค่อยสดชื่นขึ้น เพราะว่า แกะไปพ้นเสียแล้ว”
“เออดี” นัสรูดินตอบ “คราวนี้กลับไปขายไก่นะ”
สัปดาห์ต่อมา นัสรูดินพบชายผู้นั้นอีก ตอนนั้นชายนั้นมีความสุขมาก
“ข้าขายไก่ไปแล้ว ตอนนี้บ้านเราน่าอยู่จัง”
"งั้นก็ขายแพะเสียซิ” นัสรูดินแนะนำ
สัปดาห์ต่อมา ชายผู้นั้นพูดว่า “ตอนนี้เรามีความสุขอย่างยิ่ง”
“เจ้ามีแกะไหมล่ะ” นัสรูดินถาม
“ไม่มี” ชายผู้นั้นตอบ
“ไปซื้อมาเลี้ยงตัวหนึ่งซี” นัสรูดินให้ความเห็น “แล้วก็เลี้ยงเอาไว้ในบ้านนั่นแหละ”
“แต่ว่า” ชายนั้นท้วง “นั่นจะทำให้บ้านเลวลงอีก ไม่ดีแน่”
“เจ้าอยากให้ข้าช่วยเจ้าหรือไม่ล่ะ” นัสรูดินถาม
“ให้ช่วยซิ”
“งั้นไปซื้อแกะมาตัวหนึ่ง”
สัปดาห์หนึ่งต่อมา ชายคนนั้นมาหานัสรูดินอีก นัสรูดินถามว่า “เจ้าซื้อแกะแล้วใช่ไหม”
“ซื้อแล้ว” ชายนั้นตอบ
“ตอนนี้เจ้ามีความสุขขึ้นไหม”
“เราไม่มีความสุข บ้านยิ่งแออัดมากขึ้นกว่าก่อน รู้สึกว่าจะแย่ลง”
“งั้นไปซื้อแม่ไก่อีก 6 ตัว เลี้ยงไว้ในบ้าน” นัสรูดินตอบและปิดประตูบ้านปัง สัปดาห์ต่อมา เขาพบชายผู้นั้นเป็นหนที่สาม
ชายนั้นบอกว่า “เดี๋ยวนี้บ้านของเราแย่ยิ่งกว่าเดิมมาก”
นัสรูดินพูดว่า “ไปซื้อแพะ แล้วเลี้ยงไว้ในบ้านเจ้าอีกตัว”
อีกสัปดาห์ต่อมา ชายผู้นั้นบอกว่า “ตอนนี้ภายในบ้านของเราเดือดร้อนเพราะพวกนั้น สัตว์สี่ตีนสัตว์ปีก ชุลมุนไปหมด”
“ดีแล้ว” นัสรูดินตอบ “คราวนี้กลับไปแล้วขายแกะเสียนะ”
สัปดาห์ต่อมาชายผู้นั้นมาหานัสรูดินและพูดว่า “ตอนนี้ภายในบ้านค่อยสดชื่นขึ้น เพราะว่า แกะไปพ้นเสียแล้ว”
“เออดี” นัสรูดินตอบ “คราวนี้กลับไปขายไก่นะ”
สัปดาห์ต่อมา นัสรูดินพบชายผู้นั้นอีก ตอนนั้นชายนั้นมีความสุขมาก
“ข้าขายไก่ไปแล้ว ตอนนี้บ้านเราน่าอยู่จัง”
"งั้นก็ขายแพะเสียซิ” นัสรูดินแนะนำ
สัปดาห์ต่อมา ชายผู้นั้นพูดว่า “ตอนนี้เรามีความสุขอย่างยิ่ง”